Kreator wnętrza w stylu chippendale
Dom Wnętrza

Styl chippendale – czym się charakteryzuje i co go wyróżnia?

Styl chippendale jest rodzajem mody, który w powszechnym sposobie myślenia łączy się z dziedziną wytwórczości elementów wyposażenia wnętrz, jaką jest meblarstwo.

Narodziny i rozwój stylu chippendale skoncentrowanego na eklektyzmie

Wyłonił się on w połowie XVIII wieku i przebił inne, wyróżniające się w tym czasie style dekoracji, charakterystyczną dla siebie niejednorodnością oraz dominującą wielobarwnością. Uważa się, że osobą odpowiedzialną za wykreowanie fasonu mebli chippendale był Thomas Chippendale. Był on tzw. ebenistą. W 1954 roku wydał wzornik zawierający projekty oraz rysunki mebli. Określenia ebenista używa się dla nazwania osoby, która zajmuje się artystyczną sztuką wytwarzania mebli.

Meble te charakteryzują się tym, że są fornirowane oraz wykonywane przy pomocy i praktycznemu zastosowaniu technik intarsji. Można powiedzieć, że styl chippendale dokonał wyraźnego przełomu w tym, co dziś nazywamy modą. Dzięki dokonaniom Thomasa Chippendale’a, udowodnił światu, że nie tylko władcom przysługuje prawo do miana twórców.

Zaprojektowany przez artystę wzornik, szybko zyskał sobie godną siebie popularność wśród odbiorców końcowych, kreatorów i wytwórców mebli. Meblarze chętnie korzystali z “Gentlemen and Cabinet-makers Director” ze względu na wygodę, jak i gotowe już, zamieszczone w nim wzory wyposażenia wnętrz. Dzięki temu moda na styl chippendale szybko rozprzestrzeniła się na całym świecie. Podbiła serca współczesnych dekoratorni oraz salonów z meblami na sprzedaż.

Cechy charakterystyczne stylu chippendale, jako wyróżnika mody

Za najbardziej charakterystyczny dla stylu chippendale wyróżnik, uważa się eklektyzm, o którym mówi się, że wygląda on w zasadzie, jak brak jakiegokolwiek stylu. Dlatego zarzuca się mu tzw. przeładowanie dekoracjami oraz desygnaturyzację znaku.

Eklektyzm polega na łączeniu zróżnicowanych elementów w jedną kompozycyjną całość. Ta jego zasada dotyczy zarówno teorii i pojęć, które na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą zbyt wiele wspólnego. W stylistyce chippendale jest to widoczne w łączeniu treści pochodzących z różnych okresów dziejowych, dominujących manier i kierunków artystycznych. Elementy współczesnej mody, w powiązaniu ze szczegółami starszych i egzotycznych epok, doprowadziły do powstania eleganckich konfekcji mebli. Stały się one bardzo popularne wśród społeczeństwa epoki XVIII wieku.

Klasyczne projekty Thomasa Chippendale’a, miały to do siebie, że wzorowały się głównie na:

  • Stylu gotyckim,
  • rokokowym,
  • oraz sztuce chińskiej.

Jak można łatwo dostrzec, styl i ścieżka designerska, wyznaczona przez XVIII wiecznego kreatora mody meblarskiej, skoncentrowała się na trzech głównych aspektach światowego rynku. Trendy typowe dla gotyku widoczne są poprzez wykorzystanie w projektach mebli ostrych łuków, maswerków i rozet. Styl rokokowy dostrzeżemy, przyglądając się konstrukcjom ram luster, kandelabrów i konsoli. Sztukę chińską wykorzystywał styl chippendale, jako istniejący na swoim marginesie, osobny kanon, o miło dla ucha brzmiącej nazwie, chinoiserie.

Meble w stylu chippendale. Gotyk, rokoko i moda z Państwa Środka

Jakie powinny być i jakie warunki muszą spełniać meble, byśmy mogli je uznać za synonim i znaczenie stylu związanego z chippendale?

Wszystko zależy od tego, którą z tendencji eklektyzmu się zasugerujemy w trakcie urządzania wnętrza naszego mieszkania. Pomimo wielobarwności i różnorodności stylu, dobrze jest się zdecydować na jedną metodę aranżacji wyposażenia. Unikniemy w ten sposób chaosu typowego dla dekompozycji i kompletnego wymieszania, jakie może zostać odebrane przez odwiedzających nas gości. Mogą bowiem pomyśleć, że mamy zupełny brak gustu w doborze dekoracji i wybranym przez nas projekcie pomieszczeń.

Rozsądnie brzmiącą propozycją w tej sytuacji, gdy mierzymy się z problemem doboru mebli do nowo zakupionego domu, wydaje się klasyczna metoda, typowe dla tradycji dodatków stylu chippendale. Zatem jeden pokój w stylu rokoko, drugi z ostrymi łukami gotyku, a trzeci w zgodzie ze standardami chinoiserie. Nie głupi pomysł, jeśli mamy do dyspozycji “kurę znoszącą złote jaja”.

Niestety oryginalne meble, które powstały na gruncie przemian mających miejsce w trakcie trwania XVIII wieku, są dosyć drogie. Drogie i jak podkreślają ich aktualni, dostępni poprzez sklepy internetowe wykonawcy, bardzo wygodne. Tak też to wyglądało, gdy meble te jeszcze były wyrabiane ręcznie za czasów monarchii i panowania dynastii Burbonów, którzy to po cichu się ponoć w nie zaopatrywali.

Znaczenie róż w stylistyce przyjętej przez styl chippendale

Być może niektórym z państwa meble w stylu chippendale kojarzą się z typowymi dla angielskiego meblarstwa różami i kwiecistymi wzorami. Zdobią one często tapicerki, dywany, sztory, a nawet zasłony brytyjskich mieszkań i domów. Niemniej, branie wzoru róż, za jeden z wyznaczników tego stylu wyposażenia wnętrz, byłoby dość mylące w szerszym odbiorze.

Skąd zatem upodobanie do rosen tantau w chippendale’owskim designie?

Kobieta projektant wnętrz znająca styl chippendale
Źródło: Freepik.com

Odpowiedź jest zupełnie prosta, jeśli przyjrzymy się z bliska historii ebenistów. Jak na współczesne dla Thomas’a Chippendale czasy, ebeniści uznawani byli za swego rodzaju rewolucjonistów, którzy śmieli jawnie sprzeciwiać się prawom przyjętym przez ówczesne monarchie.

W obliczu arystokracji oraz rodzin szlacheckich, które miały decydujący wpływ na przyjęte i akceptowane w tym czasie role społeczne, zwykli stolarze od ciosania hebanu, mahoniu i drzewa różanego, sięgnęli po to, po co im wolno nie było sięgać. Aspiracje ebenistów, nagle zrównały się z portfelami oraz ambicją górowania nad innymi, możnowładców i wielkich tamtego świata.

Co jednak się okazało i wyszło w praktyce produkcji mebli?

Artyści posługujący się wzorami i przewodnikiem Thomasa Chippendale’a doszli do wniosku, że ich siła przebicia wiąże się z dużym dla nich zyskiem i ma przez to właściwy dla siebie sens. To zdaje się, najbardziej ich zachęciło do walki o zwiększenie już uzyskanych tą drogą profitów oraz wprowadzanie coraz to nowszych modeli komód, foteli i szaf, na rynek poszerzającej się coraz głębiej sprzedaży.

Pewnie i z tego powodu, oryginalne meble w stylu chippendale do dziś dnia pachną drewnem hebanu, tapicerską farbą, pozyskiwaną przez pierwszych europejskich tapicerów z mahoniu i kwiatami róż. Wielobarwny bukiet tak uzyskanej mieszanki potrafi przyprawić niejednego o spory zawrót głowy, który nie zawsze jest związany z wygrawerowanym w kwiatki, mieszkaniem.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.